داروهای مهار کننده آنزیم ACE یا این که ARB: همگی این داروها در غایت یک شغل مشترک ایفا میدهند و آن مهار تاثیر آنژیوتانسین ll ، میباشد. آنژیوتانسین ll یکیاز کارداران مخرب و مضر برای تندستی قلب و همگی میباشد و مهار آن میتواند اثرات مثبت و مهمی در تندرست زمان بر دوران قلب داشته باشد. مایحتاج میباشد بیماران پس از زمان وخیم سکته قلبی تا مدتی و پایین لحاظ دکتر از یکی داروهای این خانواده مانند: کاپتوپریل ، انالاپریل ، لیزینوپریل یا این که لوزارتان استعمال کنند. ولی بازهم در بیماران با نارسایی قلب در ادامه سکته قلبی یا این که در اشخاص دیابتی مایحتاج میباشد این داروها به زمان زمان متخصص قلب بر تری ادامه پیدا نمایند.
داروهای ضد اسید معده: در بعضا از بیماران که سوابق خون ریزی از معده داراهستند جهت پرهیز از تکرار خونریزی معده در تاثیر مصرف داروهای شل و ول کننده خون ، ما یحتاج میباشد از داروهای ضد اسید معده مانند پنتوپرازول مصرف شود. ولی در بیمارانی که از آسپیرین و پلاویکس به کار گیری می نمایند ، این داروها در بیماران فارغ از آرم گوارشی و برای چلوگیری از خونریزی گوارشی در کروههای پایین هم تجویز میگردند:
برای بیماران با سن بالای 65 سال
اشخاص پیش کسوت آسیب معده
بیمارانی که از داروهای ضد التهابی مانند کورتون یا این که NSAID ها به کار گیری می نمایند
در اشخاصی که وارفارین یا این که NOAC ها مانند ریواروکسابان میخورند.
نکته 1: مصرف فارغ از برهان این داروها قادر است موجب کاهش تاثیر داروهای قلبی مانند پلاویکس و استاتین ها خواهد شد و در شکل نداشتن علایم گوارشی یا این که تجویز دکتر معالج ، سفارش نمیشود.
نکته 2: فرصت مصرف این داروها صبح ، نیم ساعت پیش از مصرف ناشتایی میباشد. در غیر این شکل شاید تاثیر قابل قبولی نداشته باشد.
داروهای ضد منعقد خون: در بعضی مفاد مایحتاج میباشد بیماران بعداز سکته قلبی از داروهای ضد منعقد خون مانند وارفارین و NOAC ها مثل ریواروکسابان به کار گیری نمایند. مانند :
بیمارانی که روزنه های فلزی قلب داراهستند.
کسانی که آریتمی قلبی ، به ویژه فیبریلاسیون دهلیزی AF داراهستند.
بیماران باتجربه لخته خون در پا DVT، یا این که آمبولی ریه.
بیمارانی که پس از سکته قلبی در حفرات قلب آنان لخته خون تاسیس شده است.
و این که ، ریواروکسابان و برخی از NOACها ، با دوز بسیار نادر 2.5 تا 5 میلی گرم در روز امروزه برای بیماران با سکته قلبی در کنار آسپیرین و پلاویکس گزینه به کار گیری قرار میگیرد.
دراین موردها مایحتاج میباشد دو داروی ضدپلاکت (آسپیرین و پلاویکس) و یک داروی ضدانعقادی (وارفارین یا این که ریواروکسابان) مصرف کند. مصرف این سه دارو باهم که "معالجه سه تایی" (Triple therapy) نامیده می گردد ، با خطر بسیار بالای خون ریزی یاور میباشد و به محافظت زیاد و پژوهش ظریف پزشک معالج احتیاج دارااست.
سایر داروها: در کنار این داروها مایحتاج میباشد معالجه های موردنیاز برای بیماری های دیگری مانند فشارخون بالا ، دیابت قندی ، نارسایی قلب و بیماری های روزنه ای قلب هم ادامه پیدا نمایند. برای کاستن از تعداد داروهای مصرفی و کاهش تداخلات دارویی ، در مواقعی که تعداد داروهای مورد نیاز برای مریض زیاد باشد ، دکتر معالج به احتمال زیاد از داروهایی که به کار گیری چندگانه دارا هستند ، به کار گیری خواهد کرد. مثلا دارویی مانند کاپتوپریل برای معالجه سکته قلبی ، نارسایی قلب ، فشارخون بالا و دیابت قندی اثر گذار میباشد لذا در بیمارنی که ترکیبی از این بیماری ها و اشتباهات را دارا هستند ، می قدرت از یک دارو بهره برد.
جمله پایان: معالجه دارویی پس از سکته قلبی یکی بخش های اصلی معالجه بیماران با سکته قلبی میباشد. سکته قلبی یک بیماری اساسی میباشد و پس از بهبودی از مرحله خراب بیماری ، رجوع و برگشت به عمل و معاش و پرهیز از تکرار بیماری به همت مداوم و هماهنگی در بین دسته معالجه و مریض ، متعلق میباشد.