مرجع تخصصی مقالات پزشکی قلب و عروق

نکته قابل توجه
کارآزمایی‌های اخیر آرم داده‌اند که آسپرین در میان نحوه های کاهش خطر بیمری قلبی، کمترین تاثیر را داراست و کاهش خطر با آسپرین متخصص قلب کمتر از برخی مداخلات دیگر میباشد.

مثلا، آسپرین با کاهش 12 درصدی MI همدم میباشد در حالی که استاتین ها با کاهش 25 تا 30 درصدی یار می‌باشند. استاتین ها ابزار قدرتمندتری در کاهش خطرها قلبی عروقی نسبت به آسپرین میباشند، براین اساس شاید اشخاص می بایست آغاز مصرف استاتین ها را در لحاظ بگیرند. هم اینگونه مزایای آسپرین ممکن میباشد در اشخاصی که پیش از اینً استاتین مصرف می‌نمایند کمتر باشد و پزشکان بایستی در امر پیشنهاد به مصرف آسپیرین در اشخاصی که از استاتین ها استعمال می نمایند، احتیاط بیشتری داشته باشند.

هم اینگونه پزشکان می بایست خطر قلبی عروقی و خون ریزی را در هر مریض غیر وابسته چک نمایند. در حالی که ابزارهای وسیع ای برای تقریب خطر قلبی عروقی وجود دارااست، هنوز ابزار سادگی برای محاسبه خطر خون ریزی نیست، براین اساس پزشکان بایستی دست اندرکاران بالینی مانند سن، سوابق فشارخون بالا، آسیب پذیر بودن مریض و سوابق آسیب معده را در حیث بگیرند.

سفارش ما
بخش اعظمی از پیشنهاد ها و گایدلاین های انجمن های دارای اعتبار علمی در سالهای اخیر، پیشنهاد های کهن در زمینه ی مصرف آسپیرین به خواسته پیشگیری از بیماریهای قلبی را تغییر‌و تحول داده اند و با احتیاط بیشتری به‌این قضیه نگاه می نمایند. برهان این قضیه هم مطالعات اخیری میباشد که نشانه دادند مصرف آسپیرین روزمره سوای داشتن بیمری قلبی و فقطً برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی، تاثیر چندان مشخصی بر سالم شخص و ارتقا ارتفاع قدمت آنان ندارد و خلال این مصرف آسپیرین می‌تواند با ارتقاء خطر خون ریزی یاور باشد.

بیانیه اخیر USPSTF هم در‌این راستا میباشد و این مبادرت را صرفا در اشخاص 40 تا 59 سالی که خطر بالای ابتلا به بیماریهای قلبی دارا‌هستند، پیشنهاد می نماید. اما این مسئله مطلقاً بایستی ذیل حیث دکتر معالج و پس از نظارت بی نقص ترازو مخاطرات قلبی و تحلیل آن در مقابل خطر خون‌ریزی ناشی از آسپیرین شکل بگیرد.

نادر خوابی خطر سکته قلبی را ارتقاء میدهد!
خواب و بویژه خواب شبانه ارتباطط بسیار مستقیمی با بیماریهای قلبی دارااست. شاید انگیزه اساسی رابطه در میان خواب و بیماریهای قلبی به سیستم عصبی اتوماتیک تن مربوط باشد که با هر دو گزینه خواب و قلب ارتباط تنگاتنگی داراست.

جدیداً در یک استیناف متاآنالیز که در انجمن قلب ایالات متحده انجام یافته و منتشر شد‌ه‌است، معلوم گردیده که معدود خوابی و بی خوابی می‌تواند با ارتقا خطر سکته قلبی به ویژه در اشخاص مسن و در خانمها همدم باشد.

یک کدام از دلایل تیتر گردیده در‌این رسیدگی برای ارتقا خطر بروز سکته های قلبی در اشخاص با اختلالات خواب، ارتقاء سطح کورتیزول خون میباشد. هورمون کورتیزول که در اشخاص بد خواب و معدود خواب آزاد میشود با ارتقا آتروسکلروز و بیماریهای قلبی یاور میباشد.

جذاب میباشد که هرچه ترازو معدود خوابی بیشتر باشد، خطر بیماری قلبی هم بیشتر ارتقاء مییابد و دربین معیار نادر خوابی با بروز بیماری قلبی رابطه مستقیمی وجود داراست. نکته قابل توجه اینکه زیاد بودن خواب هم با ارتقا بیماریهای قلبی همپا میباشد و شاید این خطر از نادر خوابی هم بیشتر باشد.

برای اعمال این متاآنالیز از داده ها بدست آمده از نتیجه ها ۹ پژوهش پیشین مصرف شده میباشد. کلاً این مطالعات در حدود یک میلیون و یکصدهزار نفر از دید اختلالات و بیماریهای خواب، گزینه پژوهش و پژوهش قرار گرفته اند. غرض مهم رسیدگی معیار بروز سکته قلبی در اشخاص آیتم بازرسی بود.

سود اساسی این پژوهش این بود که اشخاص با معدود خوابی در معرض ارتقا خطر بروز سکته های قلبی میباشند.

بیشترین رابطه با بروز سکته های قلبی در اشخاصی مشاهده شد که ۵ ساعت یا این که کمتر در طی شبانروز خوابیده بودند. عده ای که کمتر از ۵ ساعت خوابیده بودند، به معیار دو موازی کسانی که ۷ ساعت در شبانروز خوابیده بودند، در گیر هجوم ها قلبی گردیده بودند.

نکته جذاب ارتقاء خطر سکته قلبی با خواب بیش تر از حد میباشد. کسانی که ۹ ساعت یا این که بیشتر در حین شبانروز خوابیده بودند، بیشتر از کسانی که ۶ ساعت یا این که کمتر در زمان روز خوابیده بودند، مبتلا حمله قلبی گردیده بودند. درین تحقیق خطر خواب بیشتر از نیاز تن برای بروز سکته قلبی به مراتب بیشتر از خواب معدود بود.

هر دوی خواب معدود و خواب بیش تر از حدّ، میتوانند خطر بروز سکته قلبی را ارتقا دهند.
اگرچه ترازو خطر بیماری قلبی در اشخاص با نادر خوابی و پرخوابی در کلیه گروههای سنی وجود دارااست البته معلوم شد که‌این خطر در اشخاص بالای ۶۵ سال به مراتب بیشتر از سایر میباشد.

همینطور اگرچه ارتقا خطر سکته قلبی در مردان و زنان هر دو وجود دارااست البته معیار ارتقاء خطر سکته قلبی در زنان بیشتر از مردان میباشد.

برطبق یافته های این استیناف و چند استیناف شبیه با این رسیدگی، خواب مطلوب و به موقع یک کدام از عامل ها اصلی در تندرست قلب و عروق میباشد. خلل در خواب بصورت گونه های در آستانه خواب، گونه های به دنبال خواب و نداشتن خواب ممتد، تعداد ساعتها معدود خواب و همینطور خوابیدن بیش تر از ۹ ساعت در شبانروز قادر است موجب ارتقا سکته های قلبی خواهد شد.

اما علاوه از بروز سکته های قلبی، تپش قلب و دردهای غیراختصاصی قلبی و قفسه سینه در‌این اشخاص هم ارتقاء یافته میباشد.

لذا داشتن خواب مطلوب، خوابیدن از اولِ شب و داشتن فرصت خواب میان ۶ ت ۸ ساعت در شبانروز می‌تواند در نگهداری سالم قلب و عروق اثر گذار باشد.

نکته قابل توجه
کارآزمایی‌های اخیر آرم داده‌اند که آسپرین در میان نحوه های کاهش خطر بیمری قلبی، کمترین تاثیر را داراست و کاهش خطر با آسپرین متخصص قلب کمتر از برخی مداخلات دیگر میباشد.

مثلا، آسپرین با کاهش 12 درصدی MI همدم میباشد در حالی که استاتین ها با کاهش 25 تا 30 درصدی یار می‌باشند. استاتین ها ابزار قدرتمندتری در کاهش خطرها قلبی عروقی نسبت به آسپرین میباشند، براین اساس شاید اشخاص می بایست آغاز مصرف استاتین ها را در لحاظ بگیرند. هم اینگونه مزایای آسپرین ممکن میباشد در اشخاصی که پیش از اینً استاتین مصرف می‌نمایند کمتر باشد و پزشکان بایستی در امر پیشنهاد به مصرف آسپیرین در اشخاصی که از استاتین ها استعمال می نمایند، احتیاط بیشتری داشته باشند.

هم اینگونه پزشکان می بایست خطر قلبی عروقی و خون ریزی را در هر مریض غیر وابسته چک نمایند. در حالی که ابزارهای وسیع ای برای تقریب خطر قلبی عروقی وجود دارااست، هنوز ابزار سادگی برای محاسبه خطر خون ریزی نیست، براین اساس پزشکان بایستی دست اندرکاران بالینی مانند سن، سوابق فشارخون بالا، آسیب پذیر بودن مریض و سوابق آسیب معده را در حیث بگیرند.

سفارش ما
بخش اعظمی از پیشنهاد ها و گایدلاین های انجمن های دارای اعتبار علمی در سالهای اخیر، پیشنهاد های کهن در زمینه ی مصرف آسپیرین به خواسته پیشگیری از بیماریهای قلبی را تغییر‌و تحول داده اند و با احتیاط بیشتری به‌این قضیه نگاه می نمایند. برهان این قضیه هم مطالعات اخیری میباشد که نشانه دادند مصرف آسپیرین روزمره سوای داشتن بیمری قلبی و فقطً برای پیشگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی، تاثیر چندان مشخصی بر سالم شخص و ارتقا ارتفاع قدمت آنان ندارد و خلال این مصرف آسپیرین می‌تواند با ارتقاء خطر خون ریزی یاور باشد.

بیانیه اخیر USPSTF هم در‌این راستا میباشد و این مبادرت را صرفا در اشخاص 40 تا 59 سالی که خطر بالای ابتلا به بیماریهای قلبی دارا‌هستند، پیشنهاد می نماید. اما این مسئله مطلقاً بایستی ذیل حیث دکتر معالج و پس از نظارت بی نقص ترازو مخاطرات قلبی و تحلیل آن در مقابل خطر خون‌ریزی ناشی از آسپیرین شکل بگیرد.

نادر خوابی خطر سکته قلبی را ارتقاء میدهد!
خواب و بویژه خواب شبانه ارتباطط بسیار مستقیمی با بیماریهای قلبی دارااست. شاید انگیزه اساسی رابطه در میان خواب و بیماریهای قلبی به سیستم عصبی اتوماتیک تن مربوط باشد که با هر دو گزینه خواب و قلب ارتباط تنگاتنگی داراست.

جدیداً در یک استیناف متاآنالیز که در انجمن قلب ایالات متحده انجام یافته و منتشر شد‌ه‌است، معلوم گردیده که معدود خوابی و بی خوابی می‌تواند با ارتقا خطر سکته قلبی به ویژه در اشخاص مسن و در خانمها همدم باشد.

یک کدام از دلایل تیتر گردیده در‌این رسیدگی برای ارتقا خطر بروز سکته های قلبی در اشخاص با اختلالات خواب، ارتقاء سطح کورتیزول خون میباشد. هورمون کورتیزول که در اشخاص بد خواب و معدود خواب آزاد میشود با ارتقا آتروسکلروز و بیماریهای قلبی یاور میباشد.

جذاب میباشد که هرچه ترازو معدود خوابی بیشتر باشد، خطر بیماری قلبی هم بیشتر ارتقاء مییابد و دربین معیار نادر خوابی با بروز بیماری قلبی رابطه مستقیمی وجود داراست. نکته قابل توجه اینکه زیاد بودن خواب هم با ارتقا بیماریهای قلبی همپا میباشد و شاید این خطر از نادر خوابی هم بیشتر باشد.

برای اعمال این متاآنالیز از داده ها بدست آمده از نتیجه ها ۹ پژوهش پیشین مصرف شده میباشد. کلاً این مطالعات در حدود یک میلیون و یکصدهزار نفر از دید اختلالات و بیماریهای خواب، گزینه پژوهش و پژوهش قرار گرفته اند. غرض مهم رسیدگی معیار بروز سکته قلبی در اشخاص آیتم بازرسی بود.

سود اساسی این پژوهش این بود که اشخاص با معدود خوابی در معرض ارتقا خطر بروز سکته های قلبی میباشند.

بیشترین رابطه با بروز سکته های قلبی در اشخاصی مشاهده شد که ۵ ساعت یا این که کمتر در طی شبانروز خوابیده بودند. عده ای که کمتر از ۵ ساعت خوابیده بودند، به معیار دو موازی کسانی که ۷ ساعت در شبانروز خوابیده بودند، در گیر هجوم ها قلبی گردیده بودند.

نکته جذاب ارتقاء خطر سکته قلبی با خواب بیش تر از حد میباشد. کسانی که ۹ ساعت یا این که بیشتر در حین شبانروز خوابیده بودند، بیشتر از کسانی که ۶ ساعت یا این که کمتر در زمان روز خوابیده بودند، مبتلا حمله قلبی گردیده بودند. درین تحقیق خطر خواب بیشتر از نیاز تن برای بروز سکته قلبی به مراتب بیشتر از خواب معدود بود.

هر دوی خواب معدود و خواب بیش تر از حدّ، میتوانند خطر بروز سکته قلبی را ارتقا دهند.
اگرچه ترازو خطر بیماری قلبی در اشخاص با نادر خوابی و پرخوابی در کلیه گروههای سنی وجود دارااست البته معلوم شد که‌این خطر در اشخاص بالای ۶۵ سال به مراتب بیشتر از سایر میباشد.

همینطور اگرچه ارتقا خطر سکته قلبی در مردان و زنان هر دو وجود دارااست البته معیار ارتقاء خطر سکته قلبی در زنان بیشتر از مردان میباشد.

برطبق یافته های این استیناف و چند استیناف شبیه با این رسیدگی، خواب مطلوب و به موقع یک کدام از عامل ها اصلی در تندرست قلب و عروق میباشد. خلل در خواب بصورت گونه های در آستانه خواب، گونه های به دنبال خواب و نداشتن خواب ممتد، تعداد ساعتها معدود خواب و همینطور خوابیدن بیش تر از ۹ ساعت در شبانروز قادر است موجب ارتقا سکته های قلبی خواهد شد.

اما علاوه از بروز سکته های قلبی، تپش قلب و دردهای غیراختصاصی قلبی و قفسه سینه در‌این اشخاص هم ارتقاء یافته میباشد.

لذا داشتن خواب مطلوب، خوابیدن از اولِ شب و داشتن فرصت خواب میان ۶ ت ۸ ساعت در شبانروز می‌تواند در نگهداری سالم قلب و عروق اثر گذار باشد.