داروهای دیورتیک (ادرار آور) در بیماران در گیر به نارسایی قلب که علائم احتقان دارا متخصص قلب هستند (ادم ریوی، ادم محیطی) استعمال میگردد که تختگاز منجر بهبود علائم می گردد. دیورتیک ها بایستی به طبع در مخلوط با یک داروی ACEI و یا این که یک بتابلاکر تجویز خواهد شد مگر اینکه ممانعت مصرف وجود داشته باشد. مقصود از تجویز دیورتیک برای بهبود علائم نارسایی قلبی از روش کاهش مایعات تن است. پس از اینکه وسعت مایع مازاد کاهش یافت، غرض معالجه، محافظت بالانس سدیم و پیشگیری از تجمع دوباره مایع می گردد در عین درحال حاضر می بایست مراقب باشیم که مریض مبتلا دهیدراتاسیون نشود. دیورتیک های تیازیدی مثل هیدروکلروتیازید وقتی که کلیرنس کراتینین کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه باشد، اثربخشی خویش را از دست میدهد اما متولازون از این قاعده مستثنی میباشد که همچنان اثربخشی دارااست. دیورتیک های لوپ مثل فوروزماید کارایی بهتری نسبت به تیازیدها داراهستند و در بیماران دچار به نارسایی کلیوی همچنان اثربخشی خویش را محافظت می نمایند. بدین عامل دیورتیک های لوپ در بیماران نارسایی قلبی، گزینش ارجح میباشند. خلال اثرات دیورتیک، فوروزماید اثرات گشادکنندگی عروق نیز دارااست که سبب ساز کاهش مقاومت عروق کلیوی می گردد. علیرغم کاهش شدت علائم نارسایی قلب به وسیله دیورتیک ها، این داروها در کاهش ترازو مرگ و میر این بیماران اثری ندارند.
داروهای دیورتیک (ادرار آور) در بیماران در گیر به نارسایی قلب که علائم احتقان دارا متخصص قلب هستند (ادم ریوی، ادم محیطی) استعمال میگردد که تختگاز منجر بهبود علائم می گردد. دیورتیک ها بایستی به طبع در مخلوط با یک داروی ACEI و یا این که یک بتابلاکر تجویز خواهد شد مگر اینکه ممانعت مصرف وجود داشته باشد. مقصود از تجویز دیورتیک برای بهبود علائم نارسایی قلبی از روش کاهش مایعات تن است. پس از اینکه وسعت مایع مازاد کاهش یافت، غرض معالجه، محافظت بالانس سدیم و پیشگیری از تجمع دوباره مایع می گردد در عین درحال حاضر می بایست مراقب باشیم که مریض مبتلا دهیدراتاسیون نشود. دیورتیک های تیازیدی مثل هیدروکلروتیازید وقتی که کلیرنس کراتینین کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه باشد، اثربخشی خویش را از دست میدهد اما متولازون از این قاعده مستثنی میباشد که همچنان اثربخشی دارااست. دیورتیک های لوپ مثل فوروزماید کارایی بهتری نسبت به تیازیدها داراهستند و در بیماران دچار به نارسایی کلیوی همچنان اثربخشی خویش را محافظت می نمایند. بدین عامل دیورتیک های لوپ در بیماران نارسایی قلبی، گزینش ارجح میباشند. خلال اثرات دیورتیک، فوروزماید اثرات گشادکنندگی عروق نیز دارااست که سبب ساز کاهش مقاومت عروق کلیوی می گردد. علیرغم کاهش شدت علائم نارسایی قلب به وسیله دیورتیک ها، این داروها در کاهش ترازو مرگ و میر این بیماران اثری ندارند.